Трэці
заключны модуль пілотнага адукацыйнага курса “12 крокаў да сучаснай грамадзянскасці”,
які фінішаваў у Мінску 16 – 17 траўня, стаўся для яго ўдзельнікаў пераломным
момантам ва ўсведамленні вострай неабходнасці актыўнай і дзейснай грамадзянскай
пазіцыі.
– Грамадзянскасць – як рэвалюцыя: няма ў
яе пачатку, няма ў яе канца. Гэта ўсвядомленая і рацыянальная пазіцыя, а не
нешта, што перадаецца нам і функцыянуе па традыцыі, па звычцы. Чалавек, які не
ведае, куды ідзе, нікуды і прыйдзе, – гэткім
філасофскім падсумаваннем закончыў курс “12 крокаў да сучаснай грамадзянскасці”
яго каардынатар Леанід Каліценя.
Усведамленню таго, што грамадзянскасць і
грамадзянская адукацыя – гэта не застылыя, а зменлівыя ў залежнасці ад пэўнага
часу і абставін паняцці, якія патрабуюць перманентнай рэфлексіі, і быў
прысвечаны заключны трэці модуль заняткаў – дэ-факта квінтэсэнцыя ўсяго курса.
Цягам апошняга модуля на гэтым не раз
акцэнтаваў і выкладчык тэарэтычнай часткі курса Сяргей Лабода, які спрабаваў давесці, што і грамадзянскасці, і
грамадзянскай адукацыі, як і дэмакратыі, грамадзяне перыядычна мусяць вучыцца
нанова, бо інакш вельмі лёгка зрабіць адкат назад, у таталітарызм.
Наколькі гэты асноўны мэсыдж курса быў
адчуты і асэнсаваны аўдыторыяй і ці мае адукацыйная праграма “12 крокаў да
сучаснай грамадзянскасці” перспектыву развіцця – Служба інфармацыі
“ЕўраБеларусі” распытала Сяргея Лабоду
падрабязней:
–
Як Вы з пазіцыі выкладчыка пракаментуеце пілотны курс "12 крокаў да
сучаснай грамадзянскасці" пасля яго заканчэння?
– Як трэнер я магу сказаць, што курс атрымаўся вельмі цікавым і карысным.
Спадзяюся, што ён быў такім і для ўдзельнікаў. Мы здолелі праблематызаваць тэму
грамадзянскасці і наладзілі адпаведную дыскусію, мы рэфлексійна, прагматычна і
рацыянальна, імкнуліся зразумець, якое стаўленне да грамадзяніна і
грамадзянскасці існуе ў сучаснай Беларусі, якія ёсць альтэрнатыўныя погляды, якія
існуюць ідэалагічныя міфы і што з гэтым усім рабіць… Усё дзеля таго, каб
зразумець, вызначыцца і выпрацаваць асабістую актыўную пазіцыю праз пэўныя дзеянні
на карысць грамадства.
– Адзначце самы пазітыўны, па-Вашаму, вынік курса?
– Галоўны вынік – гэта выйсце з зоны
камфорту, крытычны погляд на рэчаіснасць і матывацыя дзейнічаць, але рабіць
гэта рэфлексійна, з разуменнем сутнасці грамадзянскасці. На мой погляд, курс
дастаткова паспрыяў гэтаму.
– Наколькі па выніках курса ўдзельнікі наблізіліся да
разумення паняцця грамадзянскасці і важнасці грамадзянскай адукацыі?
– Найлепш гэта будзе відаць па тых практычных кроках і
намаганнях, якія яны зробяць пры рэалізацыі ўласных праектаў. На сёння ў мяне ёсць
адчуванне, што большасць удзельнікаў маюць настрой выкарыстоўваць атрыманыя
веды ў сваёй дзейнасці. "Думаць Беларусь" мы разам ужо пачалі,
наступны крок – "рабіць Беларусь".
– Ці варта надалей
праводзіць курс "12 крокаў да сучаснай грамадзянскасці" з іншымі
аўдыторыямі і чаму?
– Безумоўна, варта.
Модульная праграма курса дазваляе працаваць з рознымі аўдыторыямі і можа
выкарыстоўвацца ў розных фарматах: ад кароткатэрміновых да больш працяглых,
праз адукацыйныя, культурніцкія, творчыя мерапрыемствы. Тэма грамадзянскасці сёння
вельмі актуальная, бо нам трэба разам будаваць нашу краіну, каб ператвараць
пасіўнае, "падданае" насельніцтва, якога, на жаль, у нас цяпер
большасць, у актыўных грамадзянаў. Без грамадзянскай
адукацыі гэта немагчыма. І курс "12 крокаў да сучаснай грамадзянскасці"
можна выкарыстоўваць як добры інструмент, як аснову для працы ў гэтым кірунку.
Ён мае канцэптуальны, метадычны і, што галоўнае – практыкаскіраваны вынік.
+АПЫТАНКА: А якія
высновы з курса зрабілі самі ўдзельнікі?
Алена
Кучынская, г. Орша:
– Пасля курса я зрабіла выснову, што
беларусам трэба быць больш крытычнымі да сябе. Нам бракуе салідарнасці, а гэта
значыцца бракуе і чалавечнасці, мы робімся раўнадушнымі. Усведамленне
грамадзянскасці – гэта акурат пазбаўленне раўнадушнасці і вяртанне да
чалавечнасці. Мне здаецца, гэта і быў асноўны акцэнт курса. А яшчэ – дзейнічаць.
І не цурацца палітыкі, бо любая актыўная грамадзянская дзейнасць і ёсць
палітыкай. Як казаў Чэрчыль: калі вы не хочаце займацца палітыкай, палітыка
зоймецца вамі. А калі нічым не займацца, вакол запануе раўнадушша і хаос.
Таццяна
Тхорава, г. Брэст:
– Узнікла адчуванне закладзенага ў мяне
семя, якое пакрысе будзе прарастаць. Мне трэба яшчэ нейкі час, каб цалкам асэнсаваць
новую інфармацыю. Але я зразумела: наша паняцце таго, што ёсць грамадзянскасць
у сучасным свеце і якія яе патрэбы, знаходзіцца толькі на этапе фармавання,
можна сказаць, яно яшчэ ў зародкавым стане. Я зразумела таксама, што без
належнай рэфлексіі мінулага і сучаснасці, мы не можам будаваць нашу будучыню. А
грамадзянская адукацыя – гэта той інструмент, які дапамагае грамадзянам бачыць
агульную мэту і шлях да яе. Сапраўды, разам ісці да мэты прасцей. Але пакуль
беларусы недастаткова разумеюць гэта…
Вольга
Жукоўская, г. Жыткавічы:
– Да курса я ўвогуле не задумвалася ні
пра нашу грамадзянскасць, ні пра стан грамадзянскай адукацыі ў Беларусі, ні пра
праблемы, з імі звязаныя. І мяркую, што такая сітуацыя характэрная для
большасці беларусаў. Цяпер жа я пераканалася: сапраўдны адукаваны грамадзянін –
гэта той, які ведае, хто ён, як жыве і як хоча жыць у будучыні. Калі гэта
разуменне аб’яднае шмат людзей, ім разам рухацца да мэты будзе лягчэй. Цяпер
галоўнае – пачаць нешта рабіць для гэтага.
Дар’я
Шыла, г. Мінск:
– Найперш курс даў мне імпульс больш
асэнсавана падыхозіць да сваёй грамадскай дзейнасці. Я ўсвядоміла, што
грамадзянская пазіцыя – гэта не толькі рэалізацыя нейкіх уласных уладных ці творчых
амбіцый, але перадусім іх сугучнасць з больш агульнымі, грамадзянскімі праблемамі.
Напрыклад, бабулька, якая сваімі сіламі і сродкамі парадкуе клумбу перад
пад’ездам, можа быць бліжэй да паняцця грамадзянскасці, чым некаторыя чыноўнікі.
Наста
Палтаржыцкая, г. Мінск:
Дзякуючы адукацыйнаму курсу, я ўпершыню сур’ёзна
задумалася пра важнасць разумення чалавекам паняцця грамадзянскасці. Раней пра
гэта неяк не думалася. Можа таму дагэтуль мне было так цяжка вызначыцца з
уласным месцам у грамадстве? Або, напрыклад, куды скіраваць сваю творчую
энергію?.. Разуменню гэтага асабліва паспрыялі запрошаныя на заняткі госці, іх думкі, досвед і канкрэтныя гісторыі поспеху
на ніве грамадзянскай актыўнасці. Ёсць пра што падумаць, ёсць чаму павучыцца...
АГ
Комментариев нет:
Отправить комментарий